ထုိင္းႏုိင္ငံဇင္းမယ္ေရာက္ လားရိႈးသူရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ

(ဓာတ္ပုံမ်ား-ဧရာ၀တီ)

ထုိင္းနုိင္ငံ ခ်င္းမုိင္ျမိဳ႕ က်ဳံးေျမာက္ဘက္ ညေစ်းစားေသာက္တန္းမွာ ေရာင္းအားအေကာင္းဆုံးဆုိင္ကုိျပပါ ဆုိရင္ ေခါက္ခါမူ/ข้าวขาหมู လုိ႔ ေခၚတ့ဲ ၀က္သားထမင္းဆုိင္ကုိ ျပရမွာပါ။
တျခားဆုိင္မ်ားထက္ ထူးေနတာကေတာ့ ဆုိင္ရွင္က ေကာင္းဘိြဳင္ဦးထုပ္ ေဆာင္းထားတာပါပဲ။ ဆုိင္ဆုိင္းဘုတ္မွာလည္း သူ႔ပုံ ကပ္ထားပါတယ္။ ဒီဦးထုပ္ ေဆာင္းထားတာကုိက ဆဲြေဆာင္မႈတခု၊ အမွတ္အသားတခု ျဖစ္ေနတာေပါ့။
သူ႔နည္းတူ ေခါက္ခါမူေရာင္းတ့ဲ ေဘးဆုိင္ထက္ အဆမတန္ အေရာင္းသြက္သလုိ တျခား အစားအစာမ်ဳိးစုံေရာင္းတ့ဲဆုိင္မ်ားထက္လည္း အေရာင္းသြက္ပါတယ္။
ဒီလုိ အေရာင္းသြက္ရတာ ခ်င္းမုိင္သူ ခ်င္းမုိင္သားမ်ား ၀က္သား ႀကိဳက္ၾကလုိ႔လား။ ဒီလုိေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီကလူေတြက အစုံစား အစုံႀကိဳက္ၾကသူေတြပါ။
လုိရင္း ဆက္ရရင္ ေကာင္းဘိြဳင္ဦးထုပ္ ေဆာင္းျပီး ေစ်းေရာင္းတ့ဲ အမ်ဳိးသမီးက ျမန္မာျပည္က ဆုိပဲ။
ဟုတ္မဟုတ္ သိဖုိ႔ သူ႔ကုိ ျမန္မာလုိ ေမးၾကည့္၊ စကားေျပာၾကည့္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
လားရိႈးျမိဳ႕က လာတာပါ တ့ဲ။ နာမည္က မမာမာ၀င္း လုိ႔ ဆုိပါတယ္။
ဇင္းမယ္လုိ႔လည္း ေခၚၾကတ့ဲ ခ်င္းမုိင္ျမိဳ႕ကုိ မမာမာ၀င္း ေရာက္ေနတာ ၁၀ ႏွစ္ ၀န္းက်င္ ရိွပါျပီ တ့ဲ။

သူ႔ကုိ က်ေနာ္လိပ္စာကတ္ေပး၊ မိတ္ဆက္ျပီး ဧရာ၀တီ ဘေလာ့မွာ ဒီဆုိင္အေၾကာင္း ေရးခ်င္တယ္ ခြင့္ျပဳမလား ဆုိေတာ့ ရပါတယ္လုိ႔ သူက ဆုိပါတယ္။
ရုပ္ျမင္သံၾကားေတြ မဂၢဇင္းေတြက သူ႔ဆုိင္ကုိ လာၾက ဗ်ဴးၾက ရုိက္ၾကတာ ထုံးစံပါပဲ တ့ဲ။ ဒါ သိပ္မၾကာေသးခင္က သူေျပာျပတာေတြပါ။

ရုပ္သံရုိက္ ဓာတ္ပုံရုိက္မယ္ ဆုိရင္ ည ၇း၀၀ နာရီ၀န္းက်င္က အေကာင္းဆုံးပဲလုိ႔ သူက ဆုိပါတယ္။ လူအမ်ားဆုံးအခ်ိန္ပါပဲ တ့ဲ။ ဒီလုိျမင္ကြင္းမ်ဳိးရုိက္ကူးနုိင္မွ ဒီဆုိင္က အင္မတန္ ေရာင္းေကာင္းပါလားဆုိတာ ပရိသတ္က ယုံမွာေပါ့ လုိ႔ သူက အႀကံေပးပါတယ္။
လူမ်ားတ့ဲအခ်ိန္သြားရင္ေတာ့ သူ႔ကုိ ဗ်ဴးရခက္ေတာ့မွာေပါ့။

မေန႔က သူ႔ဆုိင္ေရွ႕ျဖတ္သြားေတာ့ ေကာင္းဘိြဳင္မမကုိ ထူးထူးျခားျခား ေတြ႔ရပါတယ္။ ပုံမွာ ျမင္ၾကတ့ဲအတုိင္း ကရင္ အကၤ်ီနဲ႔ပါ။ ဒီပုံက ဓာတ္ပုံရုိက္ရင္ အင္မတန္လန္းမယ့္ ဒီဇုိင္းေပါ့။ လူကလည္း နဂုိရိွျပီးသား မဟုတ္လား။

လားရိႈးသူက တဘက္က ဓားကုိင္၊ တဘက္က ဇြန္းကုိင္ျပီး အသားေတြကုိ ယူပါတယ္

ညွပ္ မသုံးပါဘူး

လုပ္သက္ရင့္၊ ကြ်မ္းက်င္ေနျပီမုိ႔ ဒီဓား ဒီဇြန္းႀကီးနဲ႔ပဲ အရုိးေတြ ဖယ္ထုတ္ပါျပီ။

ခပ္သြက္သြက္လႈပ္ရွားမႈက ၾကည့္ေကာင္းလုိ႔ ထင္ပါရဲ႕ - တခ်ဳိ႕က ရပ္ၾကည့္ၾကပါတယ္

ဆုိင္အကူေတြက သူ႔ေဘး ၀ုိင္းေနတာပါ။
သူတုိ႔ကုိလည္း ျမန္မာလုိ ေမးျမန္း ေျပာဆုိႏုိင္ပါတယ္။

ေဘးကတေယာက္ ခ်ေပးတ့ဲ ထမင္းဘူး/ပန္းကန္ေတြထဲ အသားေတြ ေဟာသလုိ ပုံပါျပီ

တေယာက္က ၾကက္ဥျပဳတ္ကုိထည့္

တေယာက္က မုန္ညွင္းခ်ဥ္ ထည့္ပါတယ္ (သိပ္ မခ်ဥ္ပါ)

ထမင္းေပၚမွာ ဟင္းပုံျပီး မွာစားနုိင္သလုိ အခုလုိ ထမင္းနဲ႔ဟင္း သီးသန္႔စီ မွာစားနုိင္ပါတယ္။
ပလပ္စတစ္ျခင္းထဲမေတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴ ငရုပ္သီးေတာင့္ ရိွပါတယ္။
အဲ .. အေရးႀကီးတာက ပုံထဲ မပါပါဘူး။ အဲဒါကေတာ့ ရွာလကာရည္ေပါ့။ ရွာလကာရည္မထည့္ရင္ အင္မတန္ အီပါလိမ့္မယ္။

လက္မလည္ေအာင္ ေရာင္းရတ့ဲ အေၾကာင္းရင္းက ေကာင္းဘိြဳင္ဦးထုပ္ေဆာင္းထားတာေၾကာင့္မ်ားလား။
ႏုိး - မဟုတ္ဘူး။
ဟင္းကုိ ပုိပုိသာသာ ထည့္ေပးတာေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္လုိ႔ အမွန္တကယ္စားသုံးသူတေယာက္က သုံးသပ္ပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ဆုိင္ေတြက ဟင္းကုိ ခပ္ပါးပါးေလးပဲ ထည့္တတ္ၾကတာ ျမင္ဖူးမွာပါ တ့ဲ။

က်န္းမာေရးနဲ႔ သိပ္မညီညြတ္တ့ဲအသားျဖစ္လုိ႔ ေန႔တုိင္းေတာ့ စားၾကမယ္ မဟုတ္ပါ။

ဒါေပမယ့္ သူ႔ဆုိင္ကေတာ့ ေန႔တုိင္း လူအုံ လူျပည့္ေနပါတယ္။

ထိုင္းနုိင္ငံမွာ ျမန္မာျပည္သားအမ်ားအျပား ေနထုိင္ လုပ္ကုိင္ၾကတာ အမ်ားႀကီးပါ။
အဲဒီထဲကမွ ေကာင္းဘိြဳင္ဦးထုပ္နဲ႔ လားရိႈးသူရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈအေၾကာင္း လက္တုိ႔ ေရးသားလုိက္ပါတယ္။

http://blog.irrawaddy.org/2012/07/blog-post_3861.html