လူထုဘဝကို ေလ့လာခ်င္ေသာ သမၼတႀကီးသည္ ကိုယ္ရံေတာ္မပါ၊ လံုျခံဳေရးမပါဘဲ၊ ကားတစ္စီး ႏွင့္ ဒ႐ိုင္ဘာတစ္ဦးကို ေခၚၿပီး ခရီးထြက္လာရာ ျပည္နယ္ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕သိ
ၿမိဳ႕အႏွံ႔ေလ့လာေနစဥ္ သမၼတႀကီးက ဒ႐ိုင္ဘာကို ေျပာသည္... ....
"ငါလည္း ကားမေမာင္းရတာၾကာၿပီ၊ မင္းလည္း ပင္ပန္းေနၿပီ၊ ငါတစ္လွည့္ ေမာင္းမယ္၊ မင္း နားလိုက္"
"ဟုတ္က့ဲ" ... ဆိုၿပီး ေနရာေျပာင္းထိုင္ၾကတယ္။
သမၼတႀကီးလည္း ငယ္မူငယ္ေသြးေတြႂကြၿပီး စြတ္ရြတ္ေမာင္းလိုက္တာ တနာရီ မိုင္၈၀ ေလာက္ျဖစ္ေရာ ယာဥ္ထိန္းရဲက ဖမ္းတားၿပီေပါ့။ လိုင္စင္ေတာင္းမလို႔ ကားထဲငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အထဲကလူႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္တာနဲ႔ ရဲချမာ လန္႔ျဖတ္သြားတယ္။
ဘာလုပ္ရမွန္း မသိလို႔ သူ႔ဆရာဆီကို ေဝၚကီေတာ္ကီနဲ႔ လွမ္းေခၚတယ္...
"ဆရာ... ဒီမွာ ကားတစ္စီးကို မိုင္ႏႈန္းပိုေမာင္းလို႔ ဖမ္းထားတယ္ ခင္ဗ်"
"အဲဒါဘာျဖစ္လဲကြ၊ ခ်လံျဖတ္လိုက္ေပါ့"
"ကားေပၚမွာ VIP ပါေနလို႔ ဆရာ"
"ဘာ VIP လဲကြ"
"ေပ့ါေသးေသးေတာ့ မဟုတ္ဘူးဆရာ"
"လြတ္ေတာ္ အမတ္လား"
"သူ႔ထက္ VIP တယ္ ဆရာ "
"ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္လား"
"သူ႔ထက္ VIP တယ္ ဆရာ "
"တိုင္းမႈးလား"
"သူ႔ထက္ VIP တယ္ ဆရာ "
"ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လား"
"သူ႔ထက္ VIP တယ္ ဆရာ "
အဲဒီမွာ ဆရာလုပ္သူလည္း ေဒါသထြက္လာၿပီး ေအာ္ေတာ့တာေပါ့... ....
"ေဟ့ေကာင္၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ထက္ႀကီးတာ မင့္အေမလင္ သမၼတဘဲ က်န္ေတာ့တယ္"
ဒီေတာ့ ရဲေလးက တိုးတိုးေလးျပန္ေျပာတယ္...
"ဘာေကာင္လဲေတာ့ မသိဘူး၊ ဆရာေျပာတ့ဲ အဲဒီ က်ေနာ့္အေမလင္ ကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းေပးေနရတာ..."
^~LaZy~^
MyawadyNews
0 comments:
Post a Comment