တစ္ခါတုန္းက အသက္ ၁၀ နွစ္ အရြယ္ ကေလးငယ္သည္ ေရခဲမုန္ ့ဆိုင္သို ့သြားျပီး စားပြဲတစ္ေနရာတြင္ ၀င္ထိုင္ျပီး စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီးကို ေမးလိုက္တယ္။
ကေလးငယ္။ ။ ကေတာ့ခြက္နဲ ့ေရခဲမုန္ ့တစ္ခု ဘယ္ေလာက္လဲ။
စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီး။ ။ ၇၅ ဆင့္ပါ။
ကေလးငယ္။ ။ခြက္အေသးနဲ ့ဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္လဲ။
စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီး။ ။(စိတ္မရွည္စြာျဖင့္) ၆၅ ဆင့္ပါ။
ကေလးငယ္။ ။ ဒါဆို ၆၅ ဆင့္ တန္ ေရခဲမုန္ ့ပဲ ေပးပါ။
ကေလးငယ္လည္း ေရခဲမုန္ ့ကိုစားျပီးေနာက္၊ ပိုက္ဆံကို ထားခဲ့ျပီး ထြက္သြားတယ္။ စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီးလည္း ကေလးငယ္စားျပီးသား ေရခဲမုန္ ့ခြက္ကို လာသိမ္းတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေရခဲမုန္ ့ခြက္ေအာက္မွာ ၁ ဆင့္တန္ အေၾကြေစ့ေလး ၁၀ ေစ့ကို သူ ့ အတြက္ ေဘာက္ဆူး အေနနဲ ့ထားခဲ့ေပးတာကို ေတြ ့လိုက္ရတယ္။ စားပြဲထိုး အမ်ိဳးသမီးလည္း စိတ္ထဲမွာ ထိေတြ ့ခံစားလိုက္ရတယ္။
ကေလးငယ္ေလးဟာ ေရခဲမုန္ ့ကို မမွာမီ စားပြဲထိုးအမ်ိဳးသမီးအတြက္က
အင္တာနက္ထဲက ဖတ္ရတဲ့ ပံုျပင္ေလးကို ျပန္ဆိုထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မူရင္ အဂၤလိပ္လိုလည္း ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
စနိုး
One day, a ten-year-old boy went to an ice cream shop, sat at a table and asked the waitress, “How much is an ice-cream cone?” She said, “seventy-five cents.” The boy started counting the coins he had in his hand. Then he asked how much a small cup of ice-cream was. The waitress impatiently replied, “sixty five cents.” The boy said, “I will have the small ice-cream cup.” He had his ice-cream, paid the bill and left. When the waitress came to pick up the empty plate, she was touched. Underneath were ten one-cent coins as tip. The little boy had consideration for the waitress before he ordered his ice-cream. He showed sensitivity and caring. He thought of others before himself.
ဘာသာျပန္ပံုျပင္မ်ား
/MyanmarNewsUpdates
0 comments:
Post a Comment