သား အသက္ ၁ ႏွစ္မွ ၁၆ ႏွစ္ -
ေက်ာင္းအျပန္ သားေလး အိမ္ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း အေဖ့ကို ေပြ႔ဖက္ သည့္ ဓေလ့အား အင္မတန္ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးသည္။
သား အသက္ ၁၇ မွ ၂၁ ႏွစ္-
သားျဖစ္သူ ဘြဲ႔ရျခင္းအေပၚ ဝမ္းသာအားရ ငိုသည္။ သူေပ်ာ္သည္ထက္ အေဖ
ပိုေပ်ာ္သည္ကို သူမသိပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေပြ႔သလို ဘြဲ ႔ယူအျပီး အေဖ့ကို
ေပြ႔ဖက္သည့္ သားငယ္၏ ခံစားခ်က္ကို အေဖ အတြင္းသိသိသည္။
သား အသက္ ၂၆ ႏွစ္-
သားျဖစ္သူ အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ အစစအရာရာ ေထာက္ပံ့သည္။ အလုပ္သြင္းေပးသည္။
အိမ္ေထာင္က်ျပီမို႔ အိမ္ေျပာင္းေနမည့္ သားေလးကို အေဖ မတားခဲ့ပါ။ အစစအရာရာ
ေတာင္ စီစဥ္ေပးလိုက္ေသးသည္။
ေနာင္ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔အၾကာ -
အေဖ ဖ်ားနာေနခ်ိန္ သားတစ္ေယာက္ အနားတြင္ ရွိမေနပါ။
အေဖေသဆံုးေသာအခါ သားတစ္ေယာက္ ေနာင္တႏွလံုးျဖင့္ ငိုေၾကြးေလသည္။
အေဖေသဆံုးေသာအခါ သားတစ္ေယာက္ ေနာင္တႏွလံုးျဖင့္ ငိုေၾကြးေလသည္။
အေဖ..........................................
ရုိးရာေလး 
0 comments:
Post a Comment