ဖခင္ကေတာ့ သူမ ကိုယ္ဝန္ရိွေနတုန္းမွာပဲ ဆံုးသြားရွာတယ္။ သူသားေလးက ဒီနွစ္မွ သူငယ္တန္းကို စျပီး တက္မွာ ဆိုေတာ့ သူအလုပ္ေတြကို အရင္ထက္ပိုျပီး လုပ္ရမယ္လို႔ လူတိုင္းကို ေျပာတယ္။ သူမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္ခုရိွတယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူ၏ သားေလးကို ပညာတတ္ၾကီး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါပဲ။ သူမကေတာ့ ပညာမတတ္ပါဘူး။ သူမ သိတာဆိုလို႔ ေတာလုပ္ ေတာကိုင္ အေၾကာင္းပဲ သိတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ့ သူသားက အိမ္ကို အေျပးျပန္လာတယ္။ လက္ထဲမွာလဲ စာရြက္အျဖဴေလး တစ္ရြက္ကို ကိုင္လာတယ္။ သူ႔သား ဒီေန႕မွ အိမ္ကို ဘာလို႔ အေျပးျပန္လာသလဲ ဆိုတာကို သူစဥ္းစားေနတယ္။ ခဏအၾကာမွာ သူသားေလး အနားေရာက္ေတာ့
" သားေလး ဘာလို႔ အိမ္ကို အိမ္ကို အေျပးျပန္လာရတာလည္းလို႔ ေမးတာေပါ့"
" ေမေမ သား အဆင့္ ၁ ရတယ္ဗ် "
" သား နင္ေတာ္ေတာ္ေလး ညံ့ပါလား အဆင့္ ၁ ဆိုေတာ့ ဘာမွ သံုးလို႔ မရတဲ့ ေကာင္ေပါ့ " ဆိုျပီး ကေလးကို ရိုက္ပါေလးေရာ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔ေက်ာင္းက ဆရာမက ကေလးကို အျပင္းအထန္ ရိုက္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ေဒၚျမေအး ဘာလို႔ ကေလးကို ဒီေလာက္ ရိုက္ရတာလဲလို႔ ေမးတယ္။
" ဆရာမရယ္ ကြ်န္မကေတာ့ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ မစားရက္ မေသာက္ရက္ ပိုက္ဆံေတြကိုစုျပီး သူ ပညာတတ္ပါေစတာ့ ဆိုျပီး ေက်ာင္းထား ေပးရတာ အခုေတာ့ အဲဒါေတြ သဲထဲကို ေရသြန္သလို ျဖစ္ေနျပီေပါ့။ "
" ကေလးက အခုဘာျဖစ္လို႔လဲ ေဒၚေအးျမ "
" သူ ေက်ာင္းမွာ အဆင့္ ၁ ရတယ္တဲ့ေလ "
" ေဒၚေအးျမ အဆင့္ ၁ ဆိုတာက ေက်ာင္းမွာ အေတာ္ဆံုးရွင့္ "
" ဟင္ ဟုတ္လား ကြ်န္မက အဆင့္အမ်ားၾကီးရမွ ေတာ္တယ္လို႔ ထင္ေနတာ "
ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ ေဒၚေအးျမရယ္။
ေက်ာ္လင္းနိုင္
yoyarlay
0 comments:
Post a Comment